Στο πλαίσιο του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων (ΣΓΥ), που πραγματοποιήθηκε υπό την προεδρία του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών, κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, στις Βρυξέλλες, χθες (13.5.2014) έλαβε χώρα εκδήλωση για τον εορτασμό της 10ης επετείου από την διεύρυνση του 2004, που έφερε 10 νέες χώρες στην ευρωπαϊκή οικογένεια.  

Χαιρετίζοντας την εκδήλωση, ο κ. Βενιζέλος τόνισε: «Με την προσχώρηση των δέκα χωρών το 2004, καθώς και με τις τρεις επόμενες προσχωρήσεις, τα μέλη της Ένωσης αυξήθηκαν από 15 σε 28. Αυτό το μοναδικό επίτευγμα ενσαρκώνει πολλά από αυτά που αντιπροσωπεύει η Ένωση: την υπέρβαση συγκρούσεων αιώνων και προηγούμενων διαιρέσεων στην Ευρώπη, καθώς και τη βούλησή μας να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέλλον, βασισμένο στη συνεργασία, την αλληλεγγύη, το σεβασμό στη πολυμορφία και στην αμοιβαία κατανόηση."

Σημείωσε, επίσης, ότι «η μετάβαση από τα 15 στα 25 μέλη (και στη συνέχεια στα 28), εξελίχθηκε εξαιρετικά καλά. Το ίδιο το γεγονός ότι η παρουσία όλων αυτών των χωρών εδώ σήμερα φαντάζει τόσο απόλυτα «φυσιολογική», ώστε οι περισσότεροι από εμάς να τη θεωρούμε δεδομένη, χωρίς περαιτέρω σκέψη, αποτελεί, στην ουσία, μια πολύ σαφή ένδειξη ότι η διεύρυνση είναι πράγματι μια αληθινή ιστορία επιτυχίας."

Καταλήγοντας, ο κ. Βενιζέλος τόνισε ότι «ένα από τα πιο σημαντικά διδάγματα της κοινής μας ιστορίας είναι ότι, αν συνεχίσουμε να εργαζόμαστε από κοινού, να προωθούμε και να προστατεύουμε τις θεμελιώδεις αξίες της Ένωσής μας και να επιδιώκουμε την επίτευξη κοινών στόχων, θα είμαστε όλοι καλύτερα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας, τόσο σήμερα όσο και στο μέλλον : Μαζί ".

Παρακολουθήστε το βίντεο της εκδήλωσης στα αγγλικά εδώ.

Διαβάστε περισσότερα στα αγγλικά εδώ.

Δέκα χρόνια από την μεγαλύτερη και ιστορική διεύρυνση της ΕΕ

Πριν από 10 χρόνια, την 1^η Μαΐου 2004, η Ευρωπαϊκή Ένωση διευρύνθηκε από 15 κράτη-μέλη σε 25, ενώ ο επιπλέον πληθυσμός της αυξήθηκε κατά 75 εκατομμύρια. Αυτή η ιστορική διεύρυνση επέφερε την σταθερότητα και την ενοποίηση στην Ευρώπη μετά από την διαίρεση του Ψυχρού Πολέμου. Επιπλέον αυτή η διεύρυνση κατέστησε την Ευρωπαϊκή Ένωση την μεγαλύτερη ενιαία αγορά στον κόσμο και αύξησε τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών, συμβάλλοντας έτσι στην οικονομική ανάπτυξη και την ενίσχυση της βαρύτητας της Ευρώπης στις παγκόσμιες υποθέσεις.

Την περίοδο 1987-1996 δεκατρείς χώρες υπέβαλαν αιτήσεις για να ενταχθούν στην ΕΕ : η Κύπρος, η Εσθονία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Σλοβενία​​, η Βουλγαρία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Μάλτα, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Τουρκία. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Λουξεμβούργου στις 12-13 Δεκεμβρίου 1997 κίνησε τη διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ, σύμφωνα με την οποία «κάθε μία από τις υποψήφιες χώρες θα προσχωρούσε με το δικό της ρυθμό, ανάλογα με το βαθμό ετοιμότητάς της».

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κοπεγχάγης τον Δεκέμβριο του 2002 διαπίστωσε ότι 10 από τις 13 υποψήφιες χώρες (η Κύπρος, η Εσθονία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Σλοβενία , η Λετονία, η Λιθουανία, η Μάλτα και η Σλοβακία ) πληρούσαν τις  προϋποθέσεις για την ένταξή τους στην ΕΕ. Ως εκ τούτου, υπέγραψαν τη Συνθήκη Προσχώρησης, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις 16 Απριλίου 2003 στην Αθήνα (Στοά του Αττάλου, Αρχαία Αγορά) και εντάχθηκαν επίσημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004, αφού ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες επικύρωσης.

Τρεις ακόμα χώρες, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Κροατία, έχουν προσχωρήσει έκτοτε στην ΕΕ, ανεβάζοντας τον αριθμό των κρατών μελών στα 28 συνολικά (Η Ρουμανία και η Βουλγαρία εντάχθηκαν το 2007 και η Κροατία το 2013). Στην παρούσα φάση, 5 χώρες (πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ισλανδία, Μαυροβούνιο, Σερβία, Τουρκία) έχουν λάβει καθεστώς υποψήφιας χώρας, ενώ 3 ακόμα (Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κόσοβο) έχουν καθεστώς δυνάμει υποψήφιας.

Σήμερα, η πολιτική διεύρυνσης, εξακολουθεί να οδηγεί σε μετασχηματισμούς και στην επιδίωξη σταθερότητας τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που φιλοδοξούν να προσχωρήσουν στην ΕΕ. Η επιρροή της ΕΕ μπορεί να επηρεάσει αυτές τις χώρες να εφαρμόσουν δημοκρατικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να βελτιωθεί το κράτος δικαίου και να χτίσουν γέφυρες με τους γείτονές τους, οδηγώντας τες στην ασφάλεια και την επέκταση της εσωτερικής αγοράς.