Στην Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων (COREPER II) τα κράτη-μέλη επιβεβαίωσαν στις 5 Φεβρουαρίου την πολιτική συμφωνία που επετεύχθη από την Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την πρόταση Κανονισμού για την τροποποίηση του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1215/2012 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις. Η προκαταρκτική συμφωνία ανάμεσα στην Ελληνική Προεδρία και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατέστη δυνατή κατά τη διάρκεια του τελικού τριλόγου στις 29 Ιανουαρίου. Ο Κανονισμός μπορεί να υιοθετηθεί σε πρώτη ανάγνωση, μετά την επίσημη ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Ο τροποποιημένος Κανονισμός αριθ. 1215/2012 διευκρινίζει τη λειτουργία των κανόνων δικαιοδοσίας σε σχέση με το Ενιαίο Δικαστήριο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας και το Δικαστήριο της Μπενελούξ. Επιπλέον, ορίζει πώς θα εφαρμοστούν οι κανόνες αναγνώρισης και εκτέλεσης στις σχέσεις μεταξύ των κρατών-μελών που αποτελούν και των κρατών-μελών που δεν αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη των αντίστοιχων διεθνών συμφωνιών. Τέλος, ο Κανονισμός αντιμετωπίζει την έλλειψη ενιαίων κανόνων για τη διεθνή δικαιοδοσία έναντι των εναγομένων από τρίτες χώρες.

«Σήμερα η ΕΕ έκανε ένα βήμα μπροστά για τη θέση σε εφαρμογή του νέου δικαίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της ΕΕ και τους κανόνες δικαιοδοσίας, αναγνώρισης και εκτέλεσης των σχετικών αποφάσεων με την τροποποίηση του Κανονισμού Βρυξέλλες Ι. Συμβάλλει δε κατ’ αυτόν τον τρόπο στις προσπάθειες για την ενεργοποίηση του νέου Ενιαίου Δικαστηρίου Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας. Ως Προεδρία του Συμβουλίου, εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη συνεργασία τους στην επίτευξη ενός τόσο σημαντικού αποτελέσματος σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα», τόνισε ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Χαράλαμπος Αθανασίου.

Background:
Ο Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1215/2012, γνωστός και ως «κανονισμός Βρυξέλλες Ι (αναδιατύπωση)», θεσπίζει κανόνες που καθορίζουν τη διεθνή δικαιοδοσία των δικαστηρίων των κρατών-μελών και εμποδίζει τις παράλληλες διαδικασίες ενώπιον των δικαστηρίων διαφορετικών κρατών-μελών. Ο Κανονισμός θέτει επίσης κανόνες για την αναγνώριση και την εκτέλεση των αποφάσεων των εθνικών δικαστηρίων σε άλλα κράτη-μέλη συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, και διαφορών ως προς τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Ο τροποποιημένος Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1215/2012 θα τεθεί σε ισχύ στις 10 Ιανουαρίου 2015.

Τον Δεκέμβριο του 2012 επετεύχθη συμφωνία ως προς το λεγόμενο «πακέτο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας», μια νομοθετική πρωτοβουλία που αποτελείται από δύο κανονισμούς: α) Τους «Ενιαίους Κανονισμούς Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας» και β) τη διεθνή συμφωνία για το «Ενιαίο Δικαστήριο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (ΕΔΔΕ)», που θέτουν τις βάσεις για τη δημιουργία ενιαίου καθεστώτος προστασίας των ευρεσιτεχνιών στην ΕΕ. Το Ενιαίο Δικαστήριο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας θα έχει αποκλειστική αρμοδιότητα, αντικαθιστώντας έτσι τα εθνικά δικαστήρια, για τα θέματα που διέπονται από τη διεθνή συμφωνία για το ΕΔΔΕ.

Δύο μήνες νωρίτερα, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και οι Κάτω Χώρες, τα τρία κράτη μέλη που είναι συμβαλλόμενα μέρη της Συνθήκης της 31ης Μαρτίου 1965, υπέγραψαν ένα πρωτόκολλο που τροποποιεί τη Συνθήκη. Η Συνθήκη του 1965 δημιούργησε το Δικαστήριο της Μπενελούξ με σκοπό να εξασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή κοινών κανόνων για τα κράτη μέλη της Μπενελούξ σε διάφορα θέματα, όπως η πνευματική ιδιοκτησία. Το πρωτόκολλο επεκτείνει τις αρμοδιότητες του Δικαστηρίου της Μπενελούξ, συμπεριλαμβάνοντας και δικαιοδοτικές αρμοδιότητες σε συγκεκριμένα ζητήματα, τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού «Βρυξέλλες Ι».

Τόσο η διεθνής συμφωνία για το ΕΔΔΕ, όσο και το πρωτόκολλο της συνθήκης Μπενελούξ του 1965 δεν μπορούν να τεθούν σε ισχύ πριν από την έναρξη ισχύος των τροποποιήσεων του Κανονισμού Βρυξέλλες Ι (αναδιατύπωση).